Jesteśmy już tydzień w Norwegii. Choć dużo przed wyjazdem czytałem o krajach skandynawskich i już zdarzyło mi się wcześniej być w Szwecji i Danii, są rzeczy, których zupełnie bym się nie spodziewał albo po prostu były dla mnie ciekawą obserwacją.

Pół miasta to lodowisko

Ewidentnie stosuje się tu trochę inne podejście do kwestii odśnieżania dróg i chodników. Jako „trochę inne” rozumiem, że gdy człowiek zapada się po kolana w śniegu, to śnieg zostanie odgarnięty, ale dopóki może iść, to nikt nic z tym nie robi. W niektórych miejscach co najwyżej posypuje chodnik małymi czarnymi kamyczkami, które w niewielkich ilościach przyczepności dają tyle co nic. Sytuacja nie zmienia się zbytnio, gdy po odwilży znowu wraca mróz. Może poza tym, że wtedy już nie idzie się po śniegu, a po lodzie.

Samochody z kolei na moim osiedlu muszą przebijać się przez niemal dziesięciocentymetrowe lodowe koleiny.

W aptekach i drogeriach można kupić gumowe nakładki na buty, które mają zwiększać przyczepność na lodzie. Duża część lokalnych mieszkańców i bez nich śmiga jak kozice po lodzie.

Komunikacja miejska jest świetna

Jasne, bilet jednorazowy kosztuje 35 koron, a miesięczny 736 koron. W tej cenie ma się jednak dostęp do bardzo dobrze funkcjonującego systemu składającego się z 5 linii metra, tramwajów i wielu linii autobusowych. A jeśli z powodu opóźnień komunikacji miejskiej ma się co najmniej 20 minut spóźnienia, można wziąć taksówkę i dostać potem zwrot kosztów.

W każdym mieszkaniu jest gaśnica

Poza gaśnicą, jest też czujnik dymu. Według książeczki „New in Norway”, którą mogliśmy wziąć sobie za darmo w biurze obsługi obcokrajowców (140 stron informacji!) jest to wymagane.

Narty wszędzie

Przy obecnej pogodzie bardzo rzadko zdarza się, bym nie jechał metrem z co najmniej jedną osobą, która niosłaby ze sobą narty. Zwłaszcza widać to było dziś – w metrze grupy narciarzy jadące za miasto.

Starcie z pralnią

Przeprowadzając się do Norwegii, spodziewałem się, że w którymś momencie mój read-only szwedzki może okazać się zbyt mały by coś zrozumieć. Po tygodniu nadszedł ten dzień. Wbijamy do pralni po zarezerwowaniu sobie dzień wcześniej terminu (bo jest tu wspólna pralnia dla mieszkańców w piwnicy) i wiedziałem, że pranie kosztuje 5 koron. Wrzuciliśmy pranie, wsypaliśmy proszek, na razie wszystko spoko. Czas przejść się do bezpiecznika z wrzutnią monet. Patrzę, moneta 5 koron nie pasuje. No dobra, ale jedynka wchodzi ładnie. Wrzucam więc dzielnie, jedną po drugiej, pięć jednokoronówek, ale nic się nie uruchamia.

Okazało się, że tam się wcale nie wrzuca monet, tylko żetony. Żetony można kupić u stróża, dostępnego pn-pt 7-15. Kurtyna. A tak wygląda system rezerwacji pralni:

Łosoś dobry na wszystko

Nieco inaczej wygląda tu też struktura cen rzeczy. Niektóre, jak zwłaszcza alkohol, słodycze czy słodkie napoje są wielokrotnie droższe, niż w Polsce. Są też jednak rzeczy, które są w bardzo porównywalnych cenach albo nawet tańsze. Weźmy takiego łososia. 49 koron za 400 gramów w REMA 1000 to mniej więcej 1,5 raza mniej, niż za pierś z kurczaka podobnej wagi. Wieprzowina czy wołowina są jeszcze droższe. Przez ostatni tydzień zjadłem więc znacznie więcej łososia, niż przez cały poprzedni rok.

Sporty zimowe to serious business

Poglądam czasem program norweskiej telewizji publicznej, która ma sensowny player w internecie. Przykładowy program na dziś: pierwszy program od rana do 19 puszcza tylko sporty zimowe, drugi program to samo od rana do 17:40. Trzeci program z kolei startuje dopiero o 19:30. W poprzednie dni było podobnie. Ciekawe, co puszczają w lecie.

Zasłony? Rolety?

Najwyraźniej podejście do zasłon czy rolet dominuje tu bardzo jak w Holandii – w zdecydowanej większości mieszkań po prostu ich nie ma.