Pierwszy tydzień w Norwegii – obserwacje

Jesteśmy już tydzień w Norwegii. Choć dużo przed wyjazdem czytałem o krajach skandynawskich i już zdarzyło mi się wcześniej być w Szwecji i Danii, są rzeczy, których zupełnie bym się nie spodziewał albo po prostu były dla mnie ciekawą obserwacją.

Pół miasta to lodowisko

Ewidentnie stosuje się tu trochę inne podejście do kwestii odśnieżania dróg i chodników. Jako „trochę inne” rozumiem, że gdy człowiek zapada się po kolana w śniegu, to śnieg zostanie odgarnięty, ale dopóki może iść, to nikt nic z tym nie robi. W niektórych miejscach co najwyżej posypuje chodnik małymi czarnymi kamyczkami, które w niewielkich ilościach przyczepności dają tyle co nic. Sytuacja nie zmienia się zbytnio, gdy po odwilży znowu wraca mróz. Może poza tym, że wtedy już nie idzie się po śniegu, a po lodzie.

Samochody z kolei na moim osiedlu muszą przebijać się przez niemal dziesięciocentymetrowe lodowe koleiny.

W aptekach i drogeriach można kupić gumowe nakładki na buty, które mają zwiększać przyczepność na lodzie. Duża część lokalnych mieszkańców i bez nich śmiga jak kozice po lodzie.

Komunikacja miejska jest świetna

Jasne, bilet jednorazowy kosztuje 35 koron, a miesięczny 736 koron. W tej cenie ma się jednak dostęp do bardzo dobrze funkcjonującego systemu składającego się z 5 linii metra, tramwajów i wielu linii autobusowych. A jeśli z powodu opóźnień komunikacji miejskiej ma się co najmniej 20 minut spóźnienia, można wziąć taksówkę i dostać potem zwrot kosztów.

W każdym mieszkaniu jest gaśnica

Poza gaśnicą, jest też czujnik dymu. Według książeczki „New in Norway”, którą mogliśmy wziąć sobie za darmo w biurze obsługi obcokrajowców (140 stron informacji!) jest to wymagane.

Narty wszędzie

Przy obecnej pogodzie bardzo rzadko zdarza się, bym nie jechał metrem z co najmniej jedną osobą, która niosłaby ze sobą narty. Zwłaszcza widać to było dziś – w metrze grupy narciarzy jadące za miasto.

Starcie z pralnią

Przeprowadzając się do Norwegii, spodziewałem się, że w którymś momencie mój read-only szwedzki może okazać się zbyt mały by coś zrozumieć. Po tygodniu nadszedł ten dzień. Wbijamy do pralni po zarezerwowaniu sobie dzień wcześniej terminu (bo jest tu wspólna pralnia dla mieszkańców w piwnicy) i wiedziałem, że pranie kosztuje 5 koron. Wrzuciliśmy pranie, wsypaliśmy proszek, na razie wszystko spoko. Czas przejść się do bezpiecznika z wrzutnią monet. Patrzę, moneta 5 koron nie pasuje. No dobra, ale jedynka wchodzi ładnie. Wrzucam więc dzielnie, jedną po drugiej, pięć jednokoronówek, ale nic się nie uruchamia.

Okazało się, że tam się wcale nie wrzuca monet, tylko żetony. Żetony można kupić u stróża, dostępnego pn-pt 7-15. Kurtyna. A tak wygląda system rezerwacji pralni:

Łosoś dobry na wszystko

Nieco inaczej wygląda tu też struktura cen rzeczy. Niektóre, jak zwłaszcza alkohol, słodycze czy słodkie napoje są wielokrotnie droższe, niż w Polsce. Są też jednak rzeczy, które są w bardzo porównywalnych cenach albo nawet tańsze. Weźmy takiego łososia. 49 koron za 400 gramów w REMA 1000 to mniej więcej 1,5 raza mniej, niż za pierś z kurczaka podobnej wagi. Wieprzowina czy wołowina są jeszcze droższe. Przez ostatni tydzień zjadłem więc znacznie więcej łososia, niż przez cały poprzedni rok.

Sporty zimowe to serious business

Poglądam czasem program norweskiej telewizji publicznej, która ma sensowny player w internecie. Przykładowy program na dziś: pierwszy program od rana do 19 puszcza tylko sporty zimowe, drugi program to samo od rana do 17:40. Trzeci program z kolei startuje dopiero o 19:30. W poprzednie dni było podobnie. Ciekawe, co puszczają w lecie.

Zasłony? Rolety?

Najwyraźniej podejście do zasłon czy rolet dominuje tu bardzo jak w Holandii – w zdecydowanej większości mieszkań po prostu ich nie ma.

Na skokach w Holmenkollen

Korzystając z tego, że przyjechaliśmy do Oslo w sobotę, następnego dnia wybraliśmy się na konkurs skoków w Holmenkollen. Niedzielne zawody to konkurs indywidualny, który zaczynał się o 14:30. Jest to część większego festiwalu Holmenkollen Skifestival i poza skokami, w ten weekend na Holmenkollen odbywały się też biegi narciarskie i kombinacja norweska. W następny weekend odbędą się jeszcze zawody biathlonowe. Sam konkurs skoków jest częścią serii Raw Air, która odbywa się po raz drugi w Norwegii.

Nasz przejazd na skocznię odbywał się metrem. Linia nr 1 prowadzi przez centrum miasta aż do stacji Holmenkollen znajdującej się niedaleko kompleksu narciarskiego i dalej, do położonej na wysokości 469 metrów nad poziomem morza stacji Frognerseteren, która znajduje się już kawałek za miastem i jest bardzo popularnym miejscem startu wędrówek pieszych. Ruszaliśmy ze stacji Ensjø, do której mamy najbliżej z domu. Tego dnia kursowanie metra było dostosowane pod zawody – linia nr 1 miala dodatkowe kursy, które zatrzymywały się tylko na niektórych stacjach pośrednich.

W wagonie metra z każdą kolejną stacją było coraz więcej osób ubranych w polskie barwy i mówiących po polsku. Pociąg wspinał się na wzgórza, a śniegu za oknami przyrastało.

Po trochę ponad pół godziny dojechaliśmy do stacji Holmenkollen. Od stacji do kompleksu narciarskiego trzeba było jeszcze kilku minut spaceru. Po drodze polscy sprzedawcy zachęcali do kupowania szalików.

– Czapki, szaliki, kupujcie u Polaka, ludzie!

Przed jednym z domów lokalne dzieci wystawiły kramik z napojami i naleśnikami z dżemem. Ruchem kierowała wojskowa policja, która dbała o to, by przepuszczać ludzi grupami – możliwe, że po wydarzeniach dnia poprzedniego, gdy w okolicach stacji metra pijani widzowie starli się ze sobą i z policją, jedna osoba została porażona prądem z trzeciej szyny, a kilka osób lekko rannych po wejściu na tory.

Na samej skoczni wyraźnie było widać, której narodowości jest tu najwięcej. Z tego co słyszałem, Norwegowie nie interesują się aż tak skokami narciarskimi – interesował ich bardziej wcześniejszy bieg.

Poza polskimi i norweskimi fanami, widziałem też grupkę dzieci z Japonii i trochę Niemców.

W przerwie zawodów duża część widzów udała się do budynku postawionego przy trybunach, gdzie można było kupić piwo i tacosy. Poza namiotem, jedzenie i picie było też dostępne w paru food truckach i stoiskach – z ciekawszych rzeczy, można było kupić kebab z łosia. Wszędzie można było płacić kartą.

Jak bylo z atmosferą? Dużo trąbek, trochę osób w różnym stanie nietrzeźwości i maleńkie postacie skoczków, które wydawały się dokonywać niemożliwego. Tak to wygląda z trybun:

Jesteśmy w Norwegii!

Pora na wyjaśnienie, czemu było tu tak cicho przez pierwsze 2,5 miesiąca roku. Od 3 dni razem z Kasią jesteśmy w Oslo. W poniedziałek oboje zaczynamy tu pracę.

Jeszcze na studiach zainteresowaliśmy się Skandynawią. Przez 1,5 roku chodziliśmy na zajęcia szwedzkiego dla studentów budownictwa jako wolni słuchacze. Stwierdziliśmy, że fajnie byłoby kiedyś pomieszkać w Szwecji i mniej więcej taki był plan, choć rozważaliśmy też Danię. Pewnego dnia, gdy jechałem właśnie autobusem do pracy, zadzwonił telefon. Kasia:

– Hej, a co byś powiedział na Norwegię?

– Wstępnie, czemu nie?

No i wyszło. W momencie, gdy sprawa wyglądała już na dostatecznie pewną, złożyłem wypowiedzenie i zacząłem szukać pracy w Oslo. W międzyczasie znaleźliśmy też mieszkanie, zorganizowaliśmy kotom wszystko, co potrzebne, by przewieźć je do innego kraju i załatwiliśmy milion innych drobnych lub większych spraw, część z których na pewno będę tu opisywał. W końcu, razem z przyjaciółmi, którzy pomogli nam z przeprowadzką, zapakowaliśmy niemal do pełna bagażnik ich auta i wjechaliśmy w Gdyni na prom do Karlskrony.

10,5 godziny promem i 650 kilometrów jazdy samochodem później byliśmy w Oslo. Dla mnie była to zarazem pierwsza w życiu wizyta w Norwegii, jako że cały proces rekrutacyjny w moim wypadku odbył się przez internet. Przywitała nas zima i nieodśnieżone chodniki. Dzisiaj jest odwilż i śnieg na chodnikach już się częściowo stopił, zostawiając niczym nieposypaną warstwę lodu. Za oknem jednak nadal jest mniej więcej tak.

Z perspektywy bloga zmiana miejsca oznacza posty w nowej tematyce – z jednej strony odczucia odnośnie przeprowadzki do innego kraju, z drugiej planuję też trochę informacyjnych postów, jak poszczególne rzeczy związane z taką przeprowadzką ogarnąć.

Zapowiada się ciekawa przygoda.